Historia

Ernst Ferdinand von Knoch – podkomorzy Augusta Mocnego – kupił w 1717 roku od bankrutującej rodziny Seydewitz majątek rycerski i cztery lata później rozpoczął budowę pałacu barokowego. Projekt miał wykonać Johann Christoph Knöffel. Jednak ten w 1744 roku popada w długi i ucieka z Rammenau. Niedokończony pałac wchodzi w posiadanie rodziny Hoffmannów. Rodzina Hoffman doprowadza budowę do końca i nazywa go w 1778 roku, po swoim awansie do warstwy szlacheckiej, „von Hoffmannsegg”.

W 1788 roku Johann Centurius von Hofmannsegg otrzymuje majątek rycerski Rammenau i sprzedaje go w 1794 roku za 100 000 talarów swojemu bratu, pruskiemu rotmistrzowi, Friedrichowi von Kleist. Ten, zleca urządzenie kilku pomieszczeń w stylu klasycystycznym i przekształcenie symetrycznego ogrodu w park krajobrazowy w stylu angielskim. W 1820 roku Johann Centurius z Hofmannsegg odzyskuje pałac. 59 lat później Hans Curt Christoph Ernst von Posern odkupuje go od Hoffmannseggów.

W czasie pierwszej wojny światowej, budynki barokowego pałacu były wykorzystywane jako szpital wojskowy. W tym okresie należał on do Margarete Giseli Gabriele Alexandry von Helldorf, wywodzącej się z rodu Posernów. Po tym, jak w 1945 roku pałac został zajęty przez Armię Czerwoną, Helldorf  w efekcie reformy rolnej przeprowadzonej w radzieckiej strefie okupacyjnej został wywłaszczony. Od 1951 roku pomieszczenia pałacowe wykorzystywano w celach oświatowych, jako letnią pracownię Drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, a do 1962 roku jako placówkę oświatową

Dopiero w 1967 roku ekspozycje znajdującego się tu Muzeum Historii  i istniejącą wystawę Johanna Gottlieba Fichte poszerzono o rozdział historii pałacu. W lecie 1968 roku otwarto restaurację pałacową, a w sali lustrzanej zaczęto organizować koncerty publiczne. Na początku 1990 roku cały kompleks pałacowy Rammenau wszedł w posiadanie Wolnego Kraju Saksonii i został włączony do sieci zamków państwowych.